عمل آوری و نقش آن در مقاومت بتن
عمل آوری و نقش آن در مقاومت بتن
به مجموعه اقداماتي كه به پيشرفت جدی هيدراسيون،
با بکارگیری رطوبت و دمای مناسب در بتن براي مدت زماني پس از پايان عمليات بتنريزي كمك ميكند
تا خصوصيات موردنظر ايجاد شود، عملآوري گفته ميشود.
مقاومت و دوام بتن تنها در صورتي تأمين ميشود
كه به خوبی عملآوري شده باشد. براي اين منظور تنها تأمين رطوبت و دماي مناسب لازم است .
فعالیت آوردن متشکل از محافظت، مراقبت و پروراندن ميباشد.
محافظت، جلوگيري از اثر نامطلوب عوامل خارجي و مراقبت به مجموعه تدابير
براي حفظ رطوبت به منظور رسيدن به حداکثر ميزان آبگيري گفته ميشود،
و پروراندن، سرعت بخشيدن به گرفتن و سخت شدن بتن با افزایش دما ميباشد.
عملآوري براي توليد بتني كه ويژگيهاي مطلوب را داشته باشد امري ضروري است .
عملآوري بر روي خصوصيات بتن سختشده تأثيرگذار است و دوام، آببندي،
مقاومت سايشي، پايداري حجمي و مقاومت در قبال ذوب و انجماد را افزايش ميدهد.
پس از مخلوط شدن آب و سيمان ، واکنشي به نام هيدراسيون انجام ميشود.
ميزان پيشرفت اين واکنش بر روي مقاومت و دوام بتن تأثيرگذار است .
مقدار آب بتن تازه مخلوط شده معمولاً بيش از حد مورد نياز هيدراسيون سيمان است .
اما به دليل هدر رفتن زياد آب در اثر تبخير، هيدراسيون به تأخير افتاده يا به حد کافي انجام نميشود.
روش عملآوري بتن به مصالح مورد استفاده، روش ساخت و مورد استفاده بتن بستگي دارد.
در اکثر کارهاي بتني، عملآوري معمولاً شامل به کار بردن
مواد عملآوري يا پوشاندن بتن تازه ريخته و پرداخت شده با ورقهاي نایلون يا گوني مرطوب است .
هر چند مؤثرترین شیوه عمل آوری، رطوبترسانی به بتن میباشد.
افزايش مقاومت بتن با گذشت زمان تحت شرايط زير ادامه پيدا ميکند:
وجود سيمان هيدراته نشده مرطوب ماندن بتن يا وجود رطوبت
نسبي بيش از 80% وجود حداقل دماي مطلوب در بتن وجود فضاي کافي جهت تشکيل
محصولات هيدراسيون زماني که رطوبت نسبي بتن به زير حدود 80% نزول پيدا ميکند،
هيدراسيون و افزايش مقاومت به طور نسبی متوقف ميشود.
چنانچه بتن پس از يک دوره خشک شدن دوباره اشباع شود،
هيدراسيون دوباره از سر گرفته ميشود و مقاومت مجدداً افزايش مييابد.
اگر چه ميتوان بتن را در آزمايشگاه دوباره اشباع کرد، اما انجام اين کار در محل دشوار است .
لذا بهترين کار، عملآوري مرطوب پيوسته بتن از زمان بتنريزي و پرداخت تا کسب مقاومت،
نفوذ ناپذيري یا دوام کافي است .
تبخیر آب و قرار گرفتن بتن در معرض تر و خشك شدن پی در پی باعث جمعشدگي بتن
و در نتيجه ايجاد تنشهاي کششي در داخل بتن ميشود.
چنانچه اين تنشها پيش از کسب مقاومت کششي کافي بتن ايجاد شوند،
ترکخوردگي سطحي پديد ميآيد. بنابراين عملآوري و حفظ رطوبت بتن به محض آنكه به سطح بتن آسيب نرساند بايد آغاز شود.
در صورت پايين بودن دماي بتن، هيدراسيون با سرعت بسيار کمتري ادامه پيدا ميکند.
براي رشد مقاومت اوليه دماي کمتر از 10 درجه سانتيگراد نامطلوب است
و در دماي کمتر از 4 درجه سانتيگراد رشد مقاومت اوليه به مقدار زيادي به تأخير ميافتد
و در دماي انجماد يا کمتر تا حد 10- درجه سانتيگراد رشد مقاومت متوقف شده يا ناچيز خواهد بود.
روشهاي عملآوري بتن را ميتوا ن به صورتهای زیر مرطوب نگه داشت:
روشهاي رطوبت رسانی مستقیم: از جمله اين روشها ميتوان به غرقاب کردن،
آب بتن روی بتن آب فشاني يا مهسازي و یا بخاردادن اشاره کرد.
در اين روشها به دليل تبخير آب مقداري خنک سازي نيز صورت ميگيرد
که در هواي گرم سودمند است . روشهاي رطوبت رسانی غیرمستقیم
(با واسطه جاذب): استفاده از گونی مرطوب یا حصیر و گلیم، پوشال،
خاک اره و ماسه مرطوب از جمله این روشها به حساب میآید.
در این روشها نیز سطح بتن میتواند خنک شود. روشهاي کاهش اتلاف آب مخلوط از سطح بتن:
با پوشاندن بتن با کاغذ نفوذ ناپذير يا ورقهاي پلاستيک
و یا استفاده از مواد شیمیایی غشاء ساز عمل آوری میتوان
جلوی تبخیر از سطح را گرفت. روش انتخابی يا ترکيب روشهاي فوق به عواملي
همچون در دسترس بودن مواد عملآوري، اندازه، شکل و سن بتن، امکانات توليد،
زيبايي ظاهري و امکان انجام آن صرفه اقتصادي بستگي دارد.
غرقاب کردن و غوطه ور کردن سطوح صافي مثل کف بتنی را ميتوان
به روش غرقابي عملآوري کرد. غرقاب کردن روشي ايدهآل در جلوگيري از تلف شدن رطوبت موجود در بتن است .
همچنين اين روش براي حفظ دماي يکنواخت در بتن مؤثر است .
براي جلوگيري از تنشهاي حرارتي که باعث ترکخوردگي ميشود،
دماي آب عملآوري نبايد بيش از حدود 12 درجه سانتيگراد از دماي بتن خنک تر باشد.
عمل آوری و نقش آن در مقاومت بتن
برای بازدید از سایت دیگر ما اینجا کلیک کنید.
آرکا بتن
با تشکر از بازدید شما