آب بند چیست و مناسب ترین نوع آن کدام است ؟

سالهاست استفاده از آب بند (واتر استاپ) به منظور آب بندی درزهای اجرایی و محل های قطع بتن (Construction Joint) متداول است .

امروزه تمامی کشورهای توسعه یافته و پیشرفته از آب بندهای هیدروفیلیک یا بنتونیتی برای آب بندی درزهای اجرایی استفاده می کنند

نه نوع P.V.C آن، زیرا محل ثابت سازی آب بندها در بین آرماتورها می باشد

و با گذشت چند سال از عمر سازه و بررسی شرایط آرماتورها و بتن مشاهده می کنیم

آرماتورهای طولی و عرضی که در سمت آبگیر سازه قراردارند

به واسطه عبور آب از طریق درز سرد موجود بین مقاطع بتن ریزی شده

و لوله های موئین ناشی از تبخیر آب بتن، دچار زنگ زدگی شده

که در برخی از موارد با انبساط 6 الی 15 درصدی حجم آرماتورها، بتن دچار ترک خوردگی می گردد.

این نقصان عاملی جهت تشدید نفوذپذیری و کاهش شدید طول عمر سازه بتنی می باشد.

آب بندهای هیدروفیلیک یا بنتونیتی علاوه بر سهولت و سرعت بسیار زیاد در نصب تمامی نواقص فوق الذکر را رفع می کنند.

• واتر استاپ

• درزگیر که به عنوان مکمل استفاده می شود نه به عنوان جایگزین

کاربرد واتراستاپ ها برای آب بندی درزهای اجرایی و درزهای انبساط در سازه های بتنی آبی استفاده می شود.

اهمیت واتر استاپ ها را در سازه های آبی می توان به مانند بادبند ها در سازه ها عنوان نمود.

واتر استاپ طول مسیر جریان و حرکت آب را طولانی می کند تا آب نتواند نشت کند.

ضخامت بتن بر اساس میزان نفوذ پذیری از آن جهت اهمیت دارد

که اگر ضخامتش بیشتر از میزان نفوذ پذیری آب باشد تا آب از آن عبور نکند.

یکی از نکات در طراحی، عرض واتر استاپ است ، که عمق نفوذ بیشتر از یک دور رفت و برگشت باشد.

انواع درزها

درزهای ثابت: در این درزها آرماتور قطع نمی شود.

درزهای اجرایی (مثل قطع بتن ریزی و عدم پیوستگی)

ترک

درزهای حرکتی:

انبساط حرارتی

انقباض

فرعی ترکیبی

همه واتر استاپ ها آج دارند که باعث چسبندگی و افزایش طول مسیر آب می باشند و نوع آنها با توجه به نوع درز تعیین می شوند.

در واتر استاپ هایی که در وسطش حفره دارند،

حفره دقیقا وسط درز حرارتی انبساطی می افتد که جلوگیری از بازی کردن درز میشود .

واتر استاپ های میانی

واتر استاپ های کفی (کف استخر)

واتر استاپ های روکار